Houten stoel als CO2 opslag

We weten met redelijke zekerheid dat de Australopithecus ongeveer twee en een haf miljoen jaar geleden rechtop is gaan lopen. Op exact datzelfde moment is de behoefte geboren om te gaan zitten.

De stoel, het belangrijkste symbool van ons staande leven heeft sinds toen een bijzonder succesvolle carrière gemaakt. Het is verweven met alle aspecten van ons leven. Is ontworpen, gebouwd, geïndustrialiseerd, erover gedroomd en er zijn boeken over geschreven. Het is onze vriend, ons werktuig, ondersteuning bij verdriet en getuige bij blijheid. Het kent onze diepste geheimen, spreekt nooit tegen, luistert aandachtig en klaagt niet als hij uiteindelijk genadeloos weggegooid wordt.

Er zijn ambachten en industrieën ontwikkeld om ze te produceren. Er zijn oorlogen om gevoerd, en met verlangen over gesproken. Er zijn vele namen voor verzonnen en vele vormen voor bedacht.

Zijn aanwezigheid is altijd betekenisvol. Een stoel vertelt verhalen die wij onopgemerkt begrijpen. De eenzaamheid van een enkele vergeten stoel is ónze eenzaamheid. De samenhorigheid van stoelen in een cirkel brengt ons ook hoop voor vriendschap. En vele stoelen die in dezelfde richting gedraaid zijn vertellen ons over onvergetelijke muziek….

Eva Stache, 2019

Wooden chair as CO2 storage

We know with reasonable certainty that the Australopithecus started to stand upright about two and a half million years ago. At that very moment the need to sit was born.

The chair, the most important symbol of our standing life, has since made a particularly successful career. It is interwoven with all aspects of our lives. Has been designed, built, industrialized, dreamed about and books have been written for. It is our friend, our tool, support in sadness and witness of our happiness. It knows our deepest secrets, never contradicts, listens attentively and does not complain if it is thrown away mercilessly.

Crafts and industries have been developed to produce them. Wars have been fought over and talked about with desire. There are many names for used and many forms for invented.

Its presence is always meaningful. A chair tells stories that we understand unnoticed. The loneliness of a single forgotten chair is our loneliness. The togetherness of chairs in a circle also brings us hope for friendship. And many chairs that are turned in the same direction tell us about unforgettable music ...

Eva Stache, 2019